Deze winter vertrok Anders Dreyer bij Anderlecht, wat de club 5,5 miljoen euro opleverde. De Deense international kon zijn vorm van vorig seizoen met 21 doelpunten en 9 assists niet herpakken. Na een mislukt halfjaar en al een vertrekwens in de zomer, was de breuk onvermijdelijk.
Ondanks deze cijfers kreeg hij regelmatig kritiek van de supporters: « Wat moet je meer doen om populair te zijn? », vraagt hij zich af. « Ik heb veel wedstrijden beslist met doelpunten en beslissende passes, maar oké... Ik ben niet begonnen met voetballen om alle harten te winnen. » Ondanks deze gevoelens beweert Dreyer altijd zijn best te hebben gedaan: « De mening van de coach, mijn ploeggenoten, mijn familie: dat telt voor me. Wat supporters denken, daar heb ik geen controle over. Ik heb altijd mijn best gedaan, maar soms speelde ik minder goede wedstrijden. Maar het was niet zo erg vergeleken met wat Zanka heeft meegemaakt », zegt hij.
De manier waarop Zanka werd behandeld, deed Dreyer pijn: « Wij, de Denen, hadden een goede band. We dronken regelmatig koffie samen en onze vrouwen kenden elkaar goed. We hebben Zanka altijd gesteund, hij was een ervaren speler. Bij Brentford en Fenerbahçe stond hij onder enorme druk. Hij hield het toch goed vol. »
« Ik dacht dat David Hubert een goede opvolger was »
De aanvaller bekritiseert ook de kritiek op Brian Riemer en het voorgestelde spel: « Dolberg scoorde vorig seizoen 15 doelpunten, ik 21. Het is alsof we niets offensief deden. Anderlecht-supporters moeten weten wat ze willen. Wil je aanvallend en boeiend voetbal waarbij je maar twee of drie van de vijf wedstrijden wint? Of wil je georganiseerd voetbal waarbij je vier van de vijf wedstrijden wint en strijdt voor prijzen? Alleen als je Arsenal of Barça bent, heb je alles. »
De Deense aanvaller sprak ook over het fundamentele probleem binnen de club en begrijpt niet waarom de leiding de laatste seizoenen voortdurend van coach wisselt. « Het was echt chaos », zegt hij. Hij verwijst naar de drie coaches die het team in enkele maanden tijd had. Dreyer noemt het vertrek van Brian Riemer verwarrend. Hoewel hij begrijpt dat de club beslissingen moet nemen om vooruit te gaan, was hij nog verraster toen hij van de andere kant van de Atlantische Oceaan hoorde dat David Hubert was ontslagen.
Weinig stabiliteit, geen rode draad: « Ik dacht dat David Hubert een goede opvolger was: jong, gepassioneerd. We stonden dicht bij elkaar », zegt hij, en geeft toe dat hij de snelheid waarmee de coach in vraag werd gesteld, niet begrijpt. De Deense international bevestigt dat Hubert hem en Francis Amuzu deze winter wilde houden. « We hadden een groot offensief potentieel. Maar Anderlecht kreeg voldoende geld en ik vond het project in San Diego erg interessant. » Maar de relatie met Olivier Renard (sportief directeur) was koeler: « Alle communicatie ging via mijn agent. Ik heb nooit met Olivier gesproken, maar het was duidelijk dat hij ruimte wilde maken voor nieuwe spelers. »
« Anderlecht droomde van een transfersom van 15 miljoen »
Hij is niet echt optimistisch over de komende maanden van de Sporting: « Vorig seizoen hadden we veel ervaring met Schmeichel, Delaney en Vertonghen. Blijft Dolberg? Geen idee. Hij heeft nog twee jaar contract, maar er zal interesse zijn. »
Het vertrek van Thomas Delaney en Kasper Schmeichel kwam niet als een verrassing voor Anders Dreyer. Eindelijk waren de twee spelers niet meer onder contract bij de Sporting. Maar andere beslissingen van de club raakten hem wel. « Ik had daar veel goede vrienden, maar ik voelde dat het tijd was om te vertrekken. Eerst werd Riemer ontslagen, dan moest Fredberg vertrekken. Twee mensen waarmee ik nauw samenwerkte. Dan beseft je dat het hoofdstuk waarschijnlijk gesloten is », legt hij uit aan Nieuwsblad.
Was Anderlecht te gulzig? Het is vrij normaal dat een nieuwe sportief directeur een stempel wil drukken en zich wil onderscheiden van zijn voorganger. Maar Dreyer had de club eerder kunnen verlaten, vooral na zijn sterke seizoen: « Er waren openingen, daar ben ik zeker van. Anderlecht droomde toen van een transfersom van 15 miljoen. Ik weet niet precies wat ze als goede aanbiedingen beschouwden. » Vorig jaar werd hij in verband gebracht met Feyenoord aan het einde van de transferperiode, een spoor dat hij niet ontkent: « Feyenoord? Misschien. Maar als een club de onderhandelingen begint met een bod van tien miljoen en de andere vraagt er dertig, weet je dat er weinig kans is op een akkoord. »
